Odpowiedzialność cywilna reguluje ponoszenie konsekwencji za podjęte działania lub ich brak. Wyróżnia się różne rodzaje odpowiedzialności, jednak każdy z nich jest regulowany prawnie w Kodeksie Cywilnym. Zobacz, czym jest odpowiedzialność cywilna i jakie jej rodzaje wyróżniamy. Odpowiedzialność może wiązać się z prawem do Zdecydowanie potępiam wszelkie akcje wymierzone przeciwko cywilom. Zarówno dywanowe naloty bombowców na miasta i wsie i ostrzał bombami bazarów, jak i wybuchy bomb domowej roboty w pociągach czy na przystankach, jak to się ostatnio dzieje na południu Rosji. Z całą odpowiedzialnością oświadczam, że Czeczeni nie mają z tym nic Ustawodawca do Kodeksu karnego wprowadził drugie przestępstwo związane z stalking’iem, polegające na podszywaniu się pod inną osobę. Podszywanie stanowi wprowadzenie w błąd innych osób co do tożsamości i może polegać na wykorzystaniu wizerunku lub innych danych osobowych pokrzywdzonego w celu wyrządzenia mu szkody majątkowej RT @ODFoundation: Na żywo: oburzony @WasikMaciej zeznaje właśnie przed sądem, gdzie tłumaczy się z kłamliwych oskarżeń pod naszym adresem, m in o powiązaniach z Rosją, byciu "zagrożeniem" czy "elementem wojny hybrydowej". Stosuje się też różne nazwy ciągu stosownie do zbioru jego elementów: w przypadku zbioru liczb mówi się o ciągach liczbowych bądź bardziej precyzyjnie, np. w przypadku zbioru liczb całkowitych, rzeczywistych czy zespolonych, ciąg nazywa się odpowiednio ciągiem całkowitoliczbowym, rzeczywistym i zespolonym. Każdy członek zarządu odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy, o czym pisałam tutaj>>. Zatem, odpowiedzialność za podpisanie weksla uzależniona jest od tego, czy uda się udowodnić winę. icdSgac. Znaczenie słowa odpowiedzialność CO TO JEST ODPOWIEDZIALNOŚĆ? ODPOWIEDZIALNOŚĆ POLITYCZNA, KARNA, KONSTYTUCYJNA, MIĘDZYNARODOWA ********** Jest to obowiązek moralny lub prawny, zgodnie z którym każdy odpowiada za swoje czyny i ponosi za nie określone konsekwencje. Odpowiedzialność moralna wynika z uznawanych norm i wartości przyjętych w danym społeczeństwie (np. rodzice ponoszą odpowiedzialności moralną za wychowanie swoich dzieci). Natomiast odpowiedzialność prawna jest obowiązkiem ponoszenia konsekwencji za własne lub innych osób zachowanie na mocy przepisów prawnych. W tym znaczeniu wyróżnia się np. odpowiedzialnmość karną, odpowiedzialnmość konstytucyjną, odpowiedzialnmość polityczną. Natomiast w prawie międzynarodowym mówi się o odpowiedzialności międzynarodowej państw. ********** ODPOWIEDZIALNOŚĆ POLITYCZNA Jest to prawna lub obyczajowa zasada, zgodnie z którą parlament może odwołać szefa rządu wraz z całym gabinetem (odpowiedzialność solidarna) bądź poszczególnych ministrów (odpowiedzialność indywidualna), jeżeli utracą oni jego zaufanie albo negatywnie zostanie oceniona prowadzona przez nich polityka. W systemie parlamentarno-gabinetowym formą wyrażenia przez parlament niezadowolenia jest instytucja wotum nieufności, jako mechanizm realizacji Głowa państwa (np. prez., monarcha) nie odpowiada polit., ponieważ wydawane przez nią akty prawne wymagają kontrasygnaty któregoś z właściwych ministrów. nie musi być związana z naruszeniem prawa, stąd też nie stwierdza się winy danego rządu, a podaje się jedynie negatywnej ocenie jego działalność lub poszczególnych ministrów. ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA Jest to dpowiedzialność sprawców wszelkich czynów, które są zabronione karą, tj. przestępstw i wykroczeń. Wg prawa pol. za przestępstwa ponosi się w postępowaniu karnym, podlega jej tylko ta osoba, która dopuściła się czynu społ. niebezpiecznego, zabronionego pod groźbą kary przez ustawę. Sprawca musi być poczytalny i osiągnąć wymaganą przez ustawę granicę wieku. ponosi osoba, która ukończyła lat 17. Jeżeli jednak sprawca ( nieletni), który po ukończeniu 16 lat dopuścił się zbrodni: przeciwko życiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, gwałtu, rozboju albo ciężkich uszkodzeń ciała, może odpowiadać tak jak dorosły, zwł. wtedy gdy poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się nieskuteczne. W stosunku do sprawcy, który popełnił występek po ukończeniu 17 lat, lecz przed ukończeniem 18 roku życia, sąd może zamiast kary zastosować środki wychowawcze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich. ODPOWIEDZIALNOŚĆ KONSTYTUCYJNA przewidziane prawem (z reguły konstytucyjnym) konsekwencje wyciągane w stosunku do osób zajmujących wysokie stanowiska w państwie, które podczas wykonywania swoich funkcji w sposób zawiniony naruszyły konstytucję lub inne ustawy. stosowana jest wobec prezydenta, premiera, ministrów oraz wyższych urzędników administracji publicznej. Odpowiadają oni albo przed parlamentem, zgodnie z procedurą impeachment, albo przed organem typu Trybunał Stanu (jak w Polsce czy Francji). jest szczególnego rodzaju formą realizacji odpowiedzialności politycznej. ODPOWIEDZIALNOŚĆ MIĘDZYNARODOWA Występuje ona, gdy państwo naruszy prawo międzynar. ze szkodą dla innego państwa lub grupy państw. Może to być obraźliwa wypowiedź polityków, naruszenie godności symboliki jakiegoś kraju, a także agresja, zbrodnia międzynar. W zależności od konkretnej sprawy stosowane są różne formy odpowiedzialności. Może to być tzw. satysfakcja, czyli przeprosiny, zobowiązanie się do ukarania winnych, reparacja - forma materialnego zadośćuczynienia, wypłacenie odszkodowania lub zwrócenie bezprawnie zagarniętych dóbr (restytucja). Naj- poważniejszą formą są sankcje ekon. i wojsk. nakładane na państwo łamiące prawo (art. 41, 42 Karty ONZ), może być to embargo na broń, zakaz handlu z danym krajem, zerwanie dypl. i polit. więzi. ********** ODPOWIEDZIALNOŚĆ to inaczej rozwaga, przezorność, roztropność, rozsądek, ostrożność, powściągliwość. Antonimami słowa ODPOWIEDZIALNOŚĆ są: nieodpowiedzialność, beztroska, lekkomyślność, lekceważenie, niefrasobliwość, brak odpowiedzialności/rozsądku/rozwagi, nonszalancja, ryzykanctwo, nieostrożność. ****************************************** ŹRÓDŁO: * Słownik Encyklopedyczny. EDUKACJA OBYWATELSKA Wydawnictwo Europa * Słownik Encyklopedyczny. SYNONIMÓW I ANTONIMÓW Wydawnictwo Europa ****************************************** Dobrze traktować pracowników, etycznie prowadzić biznes, szukać rozwiązań, które służą ochronie środowiska i zarazem interesom firmy – takie elementy składają się na społeczną odpowiedzialność biznesu, wiodącą obecnie strategię takie czasy, że firmie nie opłaca się myśleć tylko o zysku. Konsumenci coraz częściej oczekują od nich czegoś więcej niż tylko usług i produktów. Według badania Barometr CSR firma, która angażuje się w inicjatywy na rzecz społeczeństwa lub środowiska wzbudza pozytywne emocje u 62 proc. respondentów. Ankietowani mówili o zaufaniu, chęci skorzystania z usług firmy lub zakupu jej produktów oraz dzieleniu się z innymi pozytywnymi doświadczeniami związanymi z tendencja światowa - z badania przeprowadzonego przez agencję Havas Worldwide wynika, że 73 proc. ankietowanych (10,2 tys osób z 31 państw) uważa, iż im potężniejsze przedsiębiorstwo, tym większy nacisk powinno kłaść na etykę i interes o społecznej odpowiedzialności biznesu (w branży używa się angielskiego skrótu CSR) jest coraz głośniej. 28 października na Uniwersytecie Ekonomicznym odbędzie się konferencja skierowana do przedsiębiorców, poświęcona CSR. Uczestnicy dowiedzą się jak wdrożyć CSR do firmy i jak firma może na tym Trzy podstawowe sfery, którymi przedsiębiorstwo może zarządzać odpowiedzialnie to: podejście do pracowników, ochrona środowiska i prowadzenie biznesu z partnerami zewnętrznymi – mówi Łukasz Makuch z firmy konsultingowej The odpowiedzialnie traktować pracowników? Zwracać uwagę na komfort ich pracy, być otwartym na dialog i na ich potrzeby. Kierując się takim podejściem wrocławska firma Polish Energy Supply wprowadziła elastyczny czas pracy. Dlaczego to się opłaca pracodawcy?- To oczywiste, w ten sposób kształtuje sobie zmotywowanego, lojalnego pracownika – mówi Łukasz Makuch. – W wielu badaniach dowiedziono, że pozyskanie nowego pracownika kosztuje około 5 razy więcej niż utrzymanie dotychczasowego. Pracownik, który będzie niezadowolony, w końcu odejdzie, wynosząc wiedzę o firmie, kontakty, doświadczenie. To są wartości, które można przeliczyć na według filozofii CSR sprowadza się do takiego podejścia do środowiska, aby zminimalizować wpływ działalności firmy na nie. Można np. zużywać mniej surowców naturalnych lub wprowadzić innowacje, które będą zarówno korzystne dla środowiska jak i dla Podam moje dwa ulubione przykłady – mówi Łukasz Makuch. – Pierwszy jest następujący: browar kupował wodę, którą wykorzystywał do chłodzenia instalacji produkcyjnej a potem po wstępnym oczyszczeniu wypuszczał do rzeki. I wreszcie ktoś padł na pomysł, że wody nie trzeba ciągle kupować, wystarczy puścić ją w obiegu zamkniętym. Dodatkowo zainstalowano zbiornik na deszczówkę. Drugi przykład: firma zajmująca się aranżacją ogrodów miała kłopot z wywożeniem odpadów: trawy, wyciętych krzaków, gałęzi itp. Postanowiła produkować z nich kompost. Po kilku latach sprzedaż ziemi z kompostu stała się jednym z głównych źródeł dochodu firmy. Oba przykłady pokazują, że można połączyć działanie proekologiczne z czynnikiem ekonomicznym. To się nazywa zrównoważony rozwój – puentuje takich rozwiązań wymaga jednak kreatywności. Dlatego wrocławska Agencja Rozwoju Innowacji stworzyła model Arinova CSR Leader Thinking, który pomaga firmom generować pomysły związane z Firma może sama zdiagnozować w 10 krokach, w jakich obszarach potrzebuje CSR. Rozwiązanie to jest bezpłatne, nie wymaga audytów czy płatnych rad konsultantów – podkreśla Agnieszka Kowalczyk z Agencji Rozwoju „Odpowiedzialność w biznesie źródłem rozwoju Twojej firmy” odbędzie się 28 października na wrocławskim Uniwersytecie jest Centrum Doskonałości dla Zrównoważonego informacje o konferencji można znaleźć na w zakładce „Konferencje”.Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Czasem marzymy, aby nasze dziecko samo pamiętało o odrobieniu lekcji, spakowaniu plecaka czy wrzuceniu mokrych rzeczy po basenie do pralki. Odpowiedzialność to cecha niezwykle ważna u ucznia, która niewątpliwie przyda mu się w dorosłym życiu. Nic więc dziwnego, że większość rodziców pragnie wpoić ją swoim dzieciom, aby efektywniej funkcjonowały w szkole i życiu prywatnym. Jak w takim razie sprawić, aby brały odpowiedzialność za swoje działania?Kiedy myślę o odpowiedzialności dziecka, przypomina mi się pewna anegdotka, w którym jedna mama pyta drugą: „Co takiego robisz, że Twoja córka jest taka odpowiedzialna?” W odpowiedzi słyszy coś tak prostego, a zarazem trudnego: „Ja po prostu jej na to pozwalam”. A jak jest z nami? Czy my pozwalamy naszemu dziecku uczyć się odpowiedzialności? Jak nauczyć dziecko odpowiedzialności? Pozwólmy mu podejmować decyzje i tym samym doświadczać życia. Nawet kiedy wiemy (bo przecież potrafimy lepiej przewidzieć i mamy większe doświadczenie), że konsekwencje tych decyzji nie będą miłe dla naszego dziecka. Tylko tak może nauczyć się ono odpowiedzialności. Wiem, że czasem bywa to dla rodziców trudne. Tak bardzo chcemy uchronić dziecko przed przykrościami, porażkami i błędami, że roztaczamy nad nim parasol ochronny, zapominając, że w konsekwencji nie uczymy go brania odpowiedzialności za swoje zachowanie. Jest tutaj jednej wyjątek. Kiedy zagrożone jest życie i zdrowie dziecka, to działamy szybko i zdecydowanie. To nie jest czas na naukę odpowiedzialności. Dopuszczajmy do sytuacji, w których nasze dziecko doświadczy konsekwencji swoich zachowań. Kiedy jest mu ciężko, to przytulmy, dajmy wsparcie i okażmy empatię. Zapytajmy, co możemy dla niego zrobić. Nie mówmy w złości: „Trzeba było mnie słuchać, teraz masz za swoje” – to nie pomaga. Dziecko nie potrzebuje naszych złośliwych uwag, a empatii. Nawet jeśli wcześniej przestrzegaliśmy je słowami: „Nie rób tego, bo to się źle skończy”, a ono nie posłuchało i zrobiło po swojemu. Wówczas takie słowa: „A nie mówiłem(-am)” naprawdę nie pomagają. Jeśli nie pozwolimy dziecku ponosić naturalnych konsekwencji jego działań, to nauczymy je, że za nic nie odpowiada. Mówmy, że ma prawo podejmować własne decyzje, które są dobre, bo są jego. Patrzmy z ciekawością, co z nich wyniknie i jak nasze dziecko będzie sobie radziło z konsekwencjami swoich wyborów. Sami bądźmy przykładem. Zachęcam do refleksji: „Czy ja jestem odpowiedzialnym rodzicem?”, “Co mówią o mnie moje czyny?”. Raczej nie da się nauczyć dziecka odpowiedzialności, jeśli sami mamy z tym kłopot. Nigdy go też nie oszukuj i nie okłamuj. Żeby dziecko miało szansę nauczyć się odpowiedzialności musi doświadczyć tego, że coś od niego naprawdę zależy, że może dokonywać wyborów, które będą szanowane przez rodzica. Zachęcaj dziecko, aby doprowadzało do końca rozpoczęte zadania i aktywności. Sam nie przerywaj mu zabawy, oglądania bajki czy gry tylko dlatego, że właśnie teraz zależy Ci, żebyście poszli na zakupy lub spacer. Powiedź dziecku za jaki czas będziecie wychodzić, aby miało szansę dokończyć to, co zaczęło. Rozmawiaj z dzieckiem o efektach jego działań. Pytaj, czy jest zadowolone, czy to co się zadziało jest dla niego ok? Co może zrobić następnym razem inaczej, żeby mieć większą satysfakcję. Unikaj zewnętrznej kontroli – dzieci, które są kontrolowane mają poczucie, że za nic nie odpowiadają, że nic od nich nie zależy. Tłumaczą swoje działania tym, że mama tak chciała, tata tak im kazał. Pokazuj dziecku związek przyczynowo-skutkowy tego, co robi. Ile włożyło wysiłku, energii, starań w to, co robiło. Na ile było to przemyślane i zaplanowane. Czy wzięło pod uwagę różne czynniki, które mogłyby wpłynąć na efekt końcowy. Kim jest odpowiedzialny rodzic? Kiedy chcemy, aby dziecko uczyło się odpowiedzialności, to warto przy tej nauce przyjrzeć się sobie i swojej postawie. Jak to jest ze mną? Czy ja jestem odpowiedzialnym rodzicem? Co robię, kiedy w relacji z dzieckiem popełnię błąd, przekroczę jego granice, nakrzyczę, obrażę, wymierzę karę? Jesper Juul twierdzi, że za jakość relacji z dziećmi zawsze odpowiedzialni są rodzice. To my odpowiadamy za komunikację, atmosferę w rodzinie oraz to, co w kontakcie z dzieckiem się nie udaje. Jeśli chcemy polepszyć jakość tych relacji, to pamiętajmy, że zmiana zaczyna się od nas. To jest nasza odpowiedzialność. Każdy rodzic ma w arsenale swoich zachowań takie, o których wolałby zapomnieć. Pamiętajmy, że dziecko nie chce mieć rodzica z poczuciem winy, ale opiekuna, który właśnie weźmie odpowiedzialność za to co zrobił, co powiedział, co przeżył bez obarczania go tym. Taki rodzic powie: „Tak wiem, nie dałem rady, nie wytrzymałem, nie powinienem tak się do Ciebie odzywać, przepraszam Cię za to. Następnym razem postaram się tak nie robić” – i naprawdę następny razem tak nie robi, czyli dotrzymuje danego słowa. Rodzic, który mówi: „To przez Ciebie tak się zdenerwowałem(-am) i nie wytrzymałem(-am), gdyby nie Ty to…” – w tym przypadku czyni dziecko odpowiedzialnym za jakość relacji. Pamiętajmy, że dziecko nie ma takich kompetencji, aby tą odpowiedzialność wziąć na siebie. Czy nadmiar odpowiedzialności szkodzi? Kiedy rodzice nie biorą odpowiedzialności za swoje emocje, zachowania i słowa powstaje tzw. „próżnia” (luka). Najczęściej próbuje ją wypełnić – w sposób nieświadomy – najstarsze dziecko. Wówczas staje się tzw. „małym dorosłym” z nadmiarem odpowiedzialności za rodzica i rodzinę. W konsekwencji zapomina o własnym dobru, idąc w świat z tzw. nadmiarem odpowiedzialności za innych. Marzenia mamy Jakiś czas temu w gabinecie, w którym udzielam konsultacji rodzicom, jedna mama (powiedzmy mama Wiktora) rozmarzyła się na temat przyszłości swojego syna. Życzyła sobie, aby jej ukochany Wiktor wyrósł na odpowiedzialnego mężczyznę, który będzie dotrzymywał słowa, będzie realizował swoje obowiązki i na którym będzie można polegać. Myślę, że wielu rodzicó ma takie marzenia. Pytanie, które sobie warto zadać to: “Co dziś robię, żeby moje dziecko nauczyło się tej odpowiedzialności?”. Jak pisze Aleksandra Piotrowska: „Im wcześniej i im więcej dajemy dziecku pola do bezpiecznego eksperymentowania, do samodzielnego podejmowania decyzji i ponoszenia ich konsekwencji, tym większa szansa, że w odpowiednim momencie wykształci w sobie wewnętrzne poczucie kontroli i odpowiedzialności”. Źródła: 1. Nastolatki pod lupą. Aleksandra Piotrowska, Ewa Świerżewska. Wydawnictwo Zielona Sowa. Warszawa 2017. 2. Zamiast wychowania. Jesper Juul. Wydawnictwo MiND. Podkowa Leśna. 2016. Marzena Jasińska Trener, dyplomowany coach, doradca rodzinny. Od lat wspiera rodziców w konsultacjach indywidualnych oraz warsztatach psychoedukacyjnych. Swoją pracę opiera na filozofii Jespera Juula, założeniach Rodzicielstwa Bliskości oraz Porozumienia Bez Przemocy. Specjalizuje się w zakresie neurodydaktyki oraz uczenia się uczniów. Ekspert rozwoju osobistego, komunikacji, negocjacji. W swojej pracy zajmuje się także tematyką mediacji szkolnych, procesów grupowych, zarządzania zmianą w organizacji i zarządzania zespołem. Prywatnie mama dwóch dorosłych synów. Odpowiedzialność (Responsibility)Talent Odpowiedzialność (Responsibility) jest talentem wykonywania. Osoby, które wyróżnia ta cecha, podejmują się psychologicznej odpowiedzialności za wszystko, do czego się zobowiążą. Wielkość zobowiązania, to czy jest duże czy małe, nie ma znaczenia. Czują się bowiem emocjonalnie zobowiązani do zrealizowania tego. Chcą robić wszystko, aby nie zawieść innych i będą bardzo ciężko pracować, aby wypełnić swoje zobowiązania i dotrzymać słowa. Ich sumienność, dążenie do robienia rzeczy we właściwy sposób i nienaganna etyka łączą się, budując reputację osoby całkowicie masz ten talent?Uważasz, że dane słowo jest warte więcej niż jakiekolwiek pieniądze?Zdarza Ci się pracować po godzinach, tylko dlatego, że obiecałeś coś zrobić?Czujesz się winny, że zawiodłeś czyjeś zaufanie jeśli nie udało Ci się zrobić tego, co obiecałeś?Czujesz się winny nawet nawet jeśli wiesz, że nie była to Twoja wina i że ze swojej strony zrobiłeś wszystko co w Twojej mocy?Zależy Ci, aby postępować właściwie oraz żeby ludzie myśleli o Tobie jako o osobie niezawodnej, rzetelnej i słownej?Jak często zadajesz innym te pytania?czy mogę to zrobić?co mogę dla Ciebie zrobić?jak to ma wyglądać albo działać?kto się tego podejmie?czy się tym zajmiesz?w jaki sposób mogę Ci w tym pomóc?Wnosisz wartość w pracę innych!Osobista odpowiedzialność wynika z Twojego głębokiego poczucia poświęcenia za sprawy, których się podejmujesz. Jesteś osobą, która robi to, co mówi. Tym samym uczysz innych, że mogą Ci ufać i na Tobie polegać. Pokazujesz innym jak się podjąć zadania, jak go zrealizować i zyskać wdzięczność lub uznanie innych. Jako osoba z silnym talentem Odpowiedzialność (Responsibility) pokazujesz innym jak mogą budować swój wizerunek oraz brać odpowiedzialność za sprawy, których się bardzo unikalny jest Twój talent? #03 miejsce w rankingu częstotliwości występowania talentów Clifton Strengths w bazie Gallupa dla języka polskiego (grudzień, 2018) Ranking PL #03 miejsce w rankingu częstotliwości występowania talentów Clifton Strengths w bazie Gallupa, wyniki ogólnoświatowe (marzec, 2018) Ranking ogólnoświatowyWinston Churchill„Ceną wielkości jest odpowiedzialność.”Rozwiń talent Odpowiedzialność (Responsibility)Niedojrzałość i nieproduktywność talentuPosiadając silny talent Odpowiedzialność (Responsibility) możesz mierzyć się z wyzwaniem jakim jest celowy wybór zadań i odpowiedzialności, których się podejmujesz. Możesz bowiem brać na siebie zbyt wiele i tym samym zostawiać sobie za mało czasu na najważniejsze zobowiązania. Możesz także przejmować odpowiedzialność w zadaniach, których odpowiedzialność jest zespołowa lub należy do większej ilości osób. Wtedy możesz mieć ograniczony wpływ na rezultat końcowy, a traktować emocjonalnie jak by to tylko od Ciebie zależało. Przemyśl za jakie sprawy, chcesz być odpowiedzialny i podejmuj świadomą decyzję odnośnie tego, w co się zaangażujesz. Naucz się mówić „tak” temu co na prawdę jest dla Ciebie na pytania, aby korzystać lepiej z talentuZa co tak na prawdę jestem odpowiedzialny?Jaki jest mój rzeczywisty wpływ na sytuację lub wyniki?Czy mój wpływ jest pełny, bezpośredni, pośredni, czy też znikomy?Który z tych rodzajów wpływu dotyczy danej sytuacji?Jak to wpływa na postrzeganą przeze mnie odpowiedzialność?Czy na prawdę chcę wziąć za to swoją odpowiedzialność?Książki i filmy polecane przez moich klientówKsiążka „Szybkość zaufania” S. CoveyKsiążka „Zaczynaj od dlaczego” S. SinekKsiążka „7 nawyków skutecznego działania” S. CoveyKsiążka „Wywieranie wpływu na ludzi” R. CialdiniFilm „Siedem dusz” (2008)Film „Operacja Argo” (2012)Film „Choć goni nas czas” (2007)Przykładowe działania dla osób z talentem Odpowiedzialność (Responsibility)Szukaj pracy w której możesz podejmować się odpowiedzialności za sukces lub porażkę danego projektu. Masz silną niechęć do niedokończonych spraw, oraz potrzebę naprawienia sytuacji kiedy jakieś zobowiązanie nie zostało „przejmujesz na własność” każdy projekt, w który jesteś zaangażowany. Upewnij się, że nie zamyka Cię to na dzielenie się odpowiedzialnością i zadaniami. Może okazać się, że wcale nie jesteś najlepszą osobą, aby się nim oddychaj kiedy nikt nie zgłasza się do wzięcia zadania, a czujesz wewnętrzną presję, że należy się tym zająć. Trzymaj przy sobie ręce i opóźnij maksymalnie moment zgłoszenia się. Możesz reagować szybciej niż Twoi koledzy, a tym samym odbierać im możliwość zgłoszenia. Inaczej Ty weźmiesz na siebie niechcianą pracę, a inni nie będą mieć okazji się więcej o talenciePodcast Dominka Juszczyk Gallup Certified Strengths Coach (pl) Responsibility Gallup Strengths (eng)Responsibility Gallup theme thursday season 1: webinar Gallup Strengths Center (eng)Responsibility Gallup theme thursday season 2: webinar Gallup Strengths Center (eng)Responsibility Gallup theme thursday season 3: webinar Gallup Strengths Center (eng)Zobacz także: Dr. Carylin Aviv, Say No To Say Yes (eng)Zobacz także: Kenny Nguyen, The Art of Saying No (eng)Talenty Gallupa (Clifton Strengths, StrengthsFinder)Instytut Gallupa przez niemal 30 lat przeprowadził miliony wywiadów poszukując informacji o talentach potrzebnych do osiągnięcia doskonałości w różnych rolach zawodowych. Wyniki tej analizy pozwoliły zidentyfikować talenty ponad 150 różnych rolach w tym wybitnych menedżerów i pracowników. Test talentów Instytutu Gallupa – Clifton Strengths (wcześniej znanego jako Clifton StrengthsFinder) mierzy on obecność 34 cech zwanych talentami. Talenty w naturalny sposób predysponują do określonego odbioru i przetwarzania rzeczywistości, a tym samym osiągnięć na pewnych polach. Najsilniejsze, najbardziej dominujące talenty danej osoby cechują się największą dynamiką, ułatwiają najszybsze uczenie się i mają największy wpływ na jej zachowanie i według Gallupa (ang. theme) to naturalny wzorzec myślenia, odczuwania i reagowania, który może być wykorzystany produktywnie. Talent różni się od mocnej strony. Silna strona lub mocna strona to umiejętność stałego, bliskiego doskonałości wykonywania konkretnego Talenty Gallupa mają unikalne nazwy, które są zastrzeżone prawami autorskimi Gallup. Przygotowane przeze mnie opisy bazują na oryginalnych publikacjach autorów testu oraz wieloletnim praktycznym doświadczeniu w diagnozie i wspieraniu innych w rozwoju mocnych stron.

to się nazywa odpowiedzialność